Beroep op hardheidsclausule voor Jayla
Beroep op hardheidsclausule voor Jayla
Wat wij dagelijks meemaken in de praktijk is dat telefonistes of baliemedewerkers van gemeenten of woningbouwverenigingen mijn cliënten vooraf hebben afgeraden een aanvraag te doen voor een voorrangsverklaring. ‘U maakt toch geen kans’, ‘uw aanvraag zal afgewezen worden’ of ‘het is zonde van uw geld’. Wij hebben menigmaal meegemaakt dat cliënten zich tot ons wenden die soms wel één jaar aan het zoeken zijn en nog steeds geen woning hebben kunnen vinden. Zij hebben ook geen urgentie aangevraagd en logeren bij familieleden en vrienden. Dit terwijl ze in mijn optiek wel redelijke kansen maken bij het aanvragen van een voorrangsverklaring. De casus van Jayla is hier een voorbeeld van.
Jayla is op een jonge leeftijd zwanger geraakt van haar zoon, ze is gaan samenwonen met haar toenmalige vriend en hieruit hebben zij een huwelijk opgebouwd. In dit huwelijk hebben zij gewoond in een koophuis die op beiden namen stond. Jayla was voornamelijk huisvrouw en werkte parttime bij een plaatselijke bakkerij. Haar (inmiddels) ex-partner heeft een functie binnen de Belastingdienst. De hypotheek is hoog, maar dat kunnen zij met hun financiën wel aan. Het gaat na een aantal jaar niet goed meer met het huwelijk: de partners hebben vaak ruzie en de spanningen lopen op. Ondanks inzet van familie, een relatietherapeut en de beide echtelieden gaat het niet beter tussen de partners. Jayla merkt ook dat haar partner middelen gebruikt en ziet hem steeds verder uitglijden. Ze besluit om weg te gaan bij hem.
Jayla verlaat de woning, op zoek naar een oplossing. Jayla woont gedurende deze periode bij haar vriendin; ze is daar van harte welkom. In de tussentijd bezoekt Jayla het inloopspreekuur voor sociaal wonen bij de woningbouwvereniging en belt met de gemeente. Ze krijgt keer op keer te horen dat ze geen recht heeft op woonurgentie, haar ex-partner kan het kind toch opvangen? Of waarom huurt Jayla geen kamer? Allerlei argumenten om de aanvraag niet in behandeling te nemen. Jayla legt zich erbij neer en blijft zoeken naar een woning.
In deze periode gaat het slecht tussen de relatie met Jayla en haar ex-partner. Ze zijn gescheiden, de woning heeft hij opgeëist en de hypotheekstukken zijn in orde gemaakt. Jayla is weliswaar gevrijwaard, maar heeft nog steeds geen woning. Jayla heeft geprobeerd om de woning op te eisen, maar met haar inkomen was dat onbegonnen werk. Inmiddels had haar ex-partner een nieuwe relatie, die explosief was. Hij glijdt steeds meer uit en Jayla herkent hem niet meer. In ons intake geeft Jayla ook duidelijk aan dat haar zoon niet naar zijn vader mag. De sfeer in dat huis kan niet goed zijn voor een minderjarig kind. Wij besluiten om Jayla te helpen.
Wij hebben allereerst contact opgenomen met het Vierde Huis. Hier hebben wij de situatie uitgelegd en verteld dat de cliënt meerdere malen mondeling is gedemotiveerd. Wij kregen het advies om alsnog een aanvraag te doen. Wij hebben de financiën van Jayla in kaart gebracht en het ouderschapsplan, echtscheidingsconvenant en medische rapportages opgevraagd. Wij hebben het dossier opgesteld en de aanvraag gedaan bij het Vierde Huis. Wij hebben in onze aanvraag aangegeven dat wij ons beroepen op de hardheidsclausule, zoals beschreven in de huisvestingsverordening van de gemeente Utrecht. De hardheidsclausule is een mogelijkheid van een overheidsorgaan om van (dwingende) wetgeving af te wijken als het gevolg van toepassing van die regeling tot een onvoorzien en onredelijk benadelend gevolg zou leiden voor de betreffende burger. De situatie van Jayla was onzes inziens urgent genoeg om een beroep te kunnen doen op de hardheidsclausule.
Onze aanvraag is met succes geweest: de urgentie is toegekend! Nu heeft de cliënt inmiddels een woning, waar ze samen met haar zoon een stabiel en onafhankelijk bestaan heeft. Ik zal wegens de privacy van Jayla haar achternaam niet delen. Wij hebben de toekenningsbrief moeten verwijderen van de blog omdat wij geen toestemming kregen om de brief te delen.